Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

ΠΟΙΗΜΑ ~ ΠΟΛΥΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ ~ ΟΜΑΔΑ Γ


Η φλόγα της ψυχής

Το βράδυ σβήνουν τα φώτα, πέφτουν οι μάσκες.
Μόνο η φλόγα από αναμμένο φιτίλι φωτίζει την ψυχή σου
και κάνει τη σκιά να χορεύει τα όνειρα σου
Την ημέρα η επαφή με τους ανθρώπους αυτή τη φλόγα την τσακίζει
και μόνος προσπαθείς να μαζέψεις τις στάχτες
που με τα δάκρυα σου σχηματίζουν μορφές
και σου θυμίζουν τις περασμένες στιγμές.
Κάθε πρωί βάζεις πάλι τη μάσκα
την ψυχρή, την ανέκφραστη,
για να καλύψει τις πληγές και τα εγκαύματα,
μην σε δούνε χτυπημένο από τη βραδινή σου μάχη.
Συνειδητοποιείς ότι αυτή η φλόγα σε τσακίζει
αλλά χωρίς αυτή καρδιογράφημα ευθύ δεν αξίζει.

Πολυσίου Μαρία 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου